Jos Bamps laat zijn veellagig werk geduldig rijpen: het koloriet verkleurt als een herfstblad en bereikt een volledige verzadiging. Intussen groeit de compositie die in harmonie met de gebruikte kleuren steeds weer uitnodigt tot contemplatie. Alle energie wordt gevangen door het doek dat slechts met mondjesmaat zijn mysterie onthult. De toeschouwer neemt zijn tijd en wordt beloond.
Hallo Ingrid, wat leuk dat je een blogspot bent gestart met leuke info over Irok! Ik had het nog niet eerder ontdekt in je mail. Het blijft overigens nog steeds kriebelen om toch weer te starten met de kunstuitleen. We hebben daar zo van genoten. Vanuit het Groesbeekse veel groeten! Frederique
BeantwoordenVerwijderen